Sverðið

skálm skekur
róg rekur
vá viða
skálm skekur
harm hrekur
stund striða

sveifla ég óttalaus sverði í kring
sviti og blód er ég sker þá og sting
vá er í kringum mig viða
þeir vilja landið mitt, gripi og lif
stund er á milli striða

skálm skekur
von vekur
börn biða
skálm skekur
til tekur
sverð sviða

skálm skekur
lik lekur
nótt niða
skálm skekur
flýr frekur
stund strida

stund er á milli strida

dreg sverð, duga ég verð
dýr eru vopnin af bestu gerð
hegg þrjá, hamfletti þá
hendi þeim ofan í gangáragjá
slæ til, slátra þeim vil
slitnar þá blaðið við draugagil
vorregn, vopni um megn
vikingur ráðalaus rekinn í gegn

lifandi er ljótir fara
lít ég yfir þeirra skara
fram á veginn stjarfir stara
stefna út á ysta hjara
þar er allt sem þekkti áður
þyrnum er minn stigur stráður
eitt sinn mátti duga dáður
dey ég núna einn og smáður

dreg sverð, duga ég verð
dýr eru vopnin af bestu gerð
hegg þrjá, hamfletti þá
hendi þeim ofan í gangáragjá
slæ til, slátra þeim vil
slitnar þá blaðið við draugagil
vorregn, vopni um megn
vikingur ráðalaus rekinn í gegn