þar Sem Enginn Fer
Þeytist dagurinn hjá
Hratt ég fer
Unaðsstundir ég á
Fara framhjá mér
Fagurt hafið og firðir
Fjöll vötn og ár
En býr, í mér nú
Lítið grátt, sem læðist hjá
Hvert er heitið segið mér
Ótt og títt spyr ég
Stoðin hnígur, kvíðinn rís
Brún ég bráðlega sé
Er niður kem ég lítill ég er
Segið mér að þetta sé
Allt í lagi
Finn ég loks mína ró
Úti bjart
Dimman fer þó skammt
Vel hún þekkir mig
Rónni fljótlega rekur
Ört andinn rís
En hvert, fer ég nú
Er myrkrið svart
Leitar fram, Mér laðast að
Hvert er heitið segið mér
Ótt og títt spyr ég
Stoðin hnígur, kvíðinn rís
Brún ég bráðlega sé
Er niður kem ég lítill ég er
Segið mér að þetta sé
Allt í lagi
Fögur sjón í hverjum tálma
Alveg sama hver stundin er
Áfram förum hvert við stefnum
Alltaf þar sem enginn fer
(Af frjálsum vilja enginn fer)
onde ninguém vai
O dia passa
Deixo eu sair
As horas inesperadas que tenho
Passar por mim
Belo mar e fiordes
Lagos e rios das montanhas
Mas viva em mim agora
Um pouco de cinza que passa
Qual o nome de mim?
Temendo e perguntando, eu pergunto
O pilar cai, subindo ansioso
Em breve estarei lá
Lá embaixo eu tenho pouco eu sou
Me diga que isso é
Ok
Eu finalmente encontro calma
Brilhante ao ar livre
No entanto, o nevoeiro é curto
Bem, ela me conhece
Ron logo corre
O triste espírito sobe
Mas onde eu vou agora?
A escuridão é negra?
Olhando para o futuro, sou atraído por
Qual o nome de mim?
Temendo e perguntando, eu pergunto
O pilar cai, subindo ansioso
Em breve estarei lá
Lá embaixo eu tenho pouco eu sou
Me diga que isso é
Ok
Uma bela vista em todas as barreiras
Seja qual for o momento
Nós vamos em frente uns com os outros
Sempre que ninguém sai
(Voluntariamente ninguém vai)