Turið Torkilsdóttir
Vatnið rennur av høgum fjøllum
Og eftir hvøssum gróti
So ilt er at leggja ást við hann
Ið onga leggur ímóti
Dagurin líður, náttin kemur
Dimmir á jørð so fríða
Í morgin saðlum hestar dyst at ríða.
Tað er so vánt í tínum landi
Tí har er veður og vindur
Nògv betri er í noregs fjøllum
Tú ástir við meg bindur
Dagurin líður, náttin kemur
Dimmir á jørð so fríða
Í morgin saðlum hestar dyst at ríða
Fylgdi hon honum so langt á leið
Til gøtur tóku at skilja
Tað, Ið eg vendi aftur frá tar
Tað er ei við mín vilja
Dagurin líður, náttin kemur
Dimmir á jørð so fríða
Í morgin saðlum hestar dyst at ríða.
Turið situr í noregs fjøllum
Hon vekir harm og pínu
So møðig fellur hon blóðig tár
Á báðar armar sínar
Dagurin líður, náttin kemur
Dimmir á jørð so fríða
Í morgin saðlum hestar dyst at ríða
Turið Torkilsdóttir
A água corre pelas grandes montanhas
E pelas pedras afiadas
É tão doloroso amar
Quem não te ama de volta
Os dias passam, a noite chega
E a escuridão cai sobre a terra
Amanhã vamos montar nos cavalos para uma corrida
Tua terra és tão desagradável
Tem mal clima e venta
Muito melhor são as montanhas da Noruega
Para ficar aqui com meu amor
Os dias passam, a noite chega
E a escuridão cai sobre a terra
Amanhã vamos montar nos cavalos para uma corrida
Ela o seguiu tão longe em sua trilha
Até os caminhos seguirem por lados diferentes
Quando me afasto de você
É contra minha vontade
Os dias passam, a noite chega
E a escuridão cai sobre a terra
Amanhã vamos montar nos cavalos para uma corrida
Turið se sentou nas montanhas norueguesas
Ela sente dor e tristeza
Tão triste que chora lágrimas de sangue
E caem em seus braços
Os dias passam, a noite chega
E a escuridão cai sobre a terra
Amanhã vamos montar nos cavalos para uma corrida